گیاه شناسی صنوبر
نام علمی:Populus alba
نام تیره:Salicaceae
نوع گیاه:
درختچه پهن برگ
ارتفاع:
ارتفاع این درخت خزان پذیر ارتفاعی حدود 13-10 متر است.
از لحاظ ریخت شناسی برگ های آن در بالا خاکستری در پایین سفید و در پاییز زرد کمرنگ است. پوست تنه به
رنگ خاکستری بوده و با گذشت زمان تیره رنگ می گردد.
فرم تاج:
فرم تاج این گیاه پهن نامنظم با بافت نسبتاً سنگین است و قطری حدود 6 متر دارد.
صنوبر گونه ای پهن برگ و نور پسند و خزان کننده است . گل ها معمولا قبل از برگ در اوائل بهار ظاهر می شود
گونه های صنوبر دو پایه هستند یعنی گل های نر و ماده آنها هر یک بر روی در ختان جدا قرار دارند بذر در داخل
کپسول بوده که هر کپسول نیز غالبا دارای 2 تا 4 دریچه است در انتهای هر بذر کرک های سفید رنگ ابریشم
مانندی قرار دارد که به پخش و انتشار آن کمک زیادی میکند
پوست تنه درختان جوان اکثرا سفید و یا سبز رنگ بوده و با افزایش سن شیارها ی عمیق و نیمه عمیق در آن ظاهر
شده و رنگ آن نیز تیره میگردد
برگها به شکل قلبی و یا تخم مرغی کشیده با کناره دندانه دار روی دمبرگ بلند قرار دارند جوانه ها معمولا با یک
ماده مومی شکل پوشیده شده و حالتی براق دارند
جنس populus که در فارسی و به طور عام صنوبر نامیده میشود نام های فراوانی از جمله تبریزی . راجی .
کبوده . سفیدار . یا سپیدار دارد
از لحاظ اکولوژیکی:
از لحاظ اکولو ژیکی مکان های آفتاب- کمی سایه را پسندیده و در انواع خاک ها به خوبی رشد می نماید. رشد آن
سریع و دوره زندگی آن کوتاه است.
کاربرد:
به دلیل سایه دهی این درخت از آن در مناطق مسکونی استفاده می شود.
تکثیر: تکثیر آن از طریق تهیه قلمه خشبی و کاشت بذر امکان پذیر است. تکثیر صنوبر به دو روش جنسی و غیر جنسی امکان پذیر میباشد در روش جنسی بدلیل پاین بودن قوه نامیه بذور و حساس بودن گیاهچه ها به بیماری مرگ گیاهچه بسیار مشکل میباشد به همین دلیل تکثیر از طریق غیر جنسی اسان تر و مقرون به صرفه تر است این روش به دو صورت انجام می گیرد 1- با استفاده از قلمه که راه بسیار آسان و معمول در کشور می باشد 2- کشت بافت که این روش در کشورهای دیگر بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد ودر ایران هنوز بصورت فراگیر نشده ودر حالت آزمایشگاهی ویا در مراکز تحقیقاتی می باشد لذا به دلیل عملی تر بودن روش تکثیر با استفاده از قلمه از توضیح در مورد سایر روشها خو داری نموده و به شرح آن می پردازیم
